Λίγα λόγια

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 12 Μαρτίου του 1981. Γιος του Φιλάρετου και της Κικής και μικρότερος αδελφός του Νίκου, μεγαλωμένος σε σπίτι προσφυγικής καταγωγής και σε μια γειτονιά του Περισσού, με τις αναμνήσεις των πρώτων ετών να έχουν κάτι από τον χαρακτήρα της παλιότερης Ελλάδας μέσα από τα μάτια των τότε ηλικιωμένων. Πολύ σύντομα η ζωγραφική και η μουσική θα τον βοηθήσουν να γνωρίσει τον εαυτό του καλύτερα όπως και ό,τι συμβαίνει γύρω του. Παρόλα αυτά η πρώτη σοβαρά επαφή του με τέχνη δεν θα είναι η μουσική, αλλά η τέχνη της κατασκευής κοσμημάτων μυημένος στην δουλειά του πατέρας του με το εργαστήριο να εγκαθίσταται στο υπόγειο του σπιτιού. Αφού μπήκε στο παιχνίδι των ήχων από πολύ μικρός, στην ηλικία των 11 θα γνωρίσει την κιθάρα που θα τον συντροφεύσει για τα υπόλοιπα χρόνια, και θα αποτελέσει την αφορμή για το μουσικό του ταξίδι. Έπειτα, όσο έβρισκε λόγο ύπαρξης στην μουσική, τόσο απομακρυνόταν από τις μαθητικές του υποχρεώσεις. Μέχρι τα 15 του χρόνια μην ξέροντας νότες και παίζοντας τα βασικά ως αυτοδίδακτος, παίζει δικές του μουσικές φράσεις ή αναπαράγει μελωδίες που του αρέσουν να ακούει. Παίρνοντας την απόφαση να παρακολουθήσει μαθήματα μουσικής, αντιλαμβάνεται, πως σε κάθε καινούργια νότα που μαθαίνει, παράλληλα γράφει στο διπλανό χαρτί και μία δική του. Σύντομα από αγγελιοφόρος άλλων μουσικών έργων, γίνεται ο ίδιος του δημιουργός. Έχοντας αποφασίσει να δραστηριοποιηθεί αποκλειστικά σε αυτό το χώρο, θα συμμετάσχει σε διάφορα μουσικά σχήματα, γνωρίζοντας ρεπερτόρια διαφόρων μουσικών απόψεων. Επίσης θα διδάξει την μουσική ως δόγμα μέσα από σχολεία – ωδεία και διάφορες εστίες καλλιτεχνικής – εικαστικής μάθησης. Κάποια στιγμή όμως, αποφασίζει να αφήσει πίσω του τις ολοένα και πιο δυσάρεστες εργασιακές συνθήκες γύρω από την μουσική όπως επίσης και την έμμισθη διδασκαλία, και αναζητώντας βαθύτερες έννοιες γύρω από την τέχνη και τον κόσμο, θα κλειστεί στον εαυτό του εξολοκλήρου αφοσιωμένος στην δημιουργία. Αυτά που μέχρι τώρα ήταν επισκέπτες στην καθημερινότητά του, πλέον θα γίνουν οι μόνιμοι σύντροφοι της ζωής του. Αδιάκοπα γράφει μουσική, ποίηση δοκίμια …. φροντίζει ακόμα και η σκέψη του μέσα από τις ατελείωτες ώρες μοναξιάς να έχει ρόλο δημιουργικό. Έκτοτε τα μουσικά του έργα είτε μικρά είτε μεγάλα – είτε είναι προσαρμοσμένα για ένα όργανο ή για περισσότερα – είτε είναι τραγούδια, είτε είναι ορχηστρική μουσική…θα είναι πάντα μία καθημερινή προσπάθεια έκφρασης και επικοινωνίας, με τον “έξω” κόσμο. Μία σχέση σύγκρουσης πάθους και ερωτισμού.

Ποιός είναι ο Δημήτρης