Dream breakout

Η ζωή μας όλη απ΄τα όνειρα χτισμένη. Τα καθημερινά, τα μικρά - τα μεγάλα τα μοναδικά. Το όνειρο. Το σπουδαιότερο μέσο να ταξιδέψεις στην ζωή, φτιαγμένο από το πιο ανθεκτικό υλικό. Την σκέψη. Λείπει όμως κάτι για να κινηθεί το όνειρο. Η πηγή ενέργειας. Η πιο σκληρή... Η πιο αστείρευτη... Η πίστη. Γι’αυτό πίστεψε στο όνειρο. Στο κάθε όνειρο. Δεν αξίζει να το 'χεις κλειδωμένο. Οι επιθυμίες σου έχουν περισσότερη δύναμη από αυτούς που το κρατάν φυλακισμένο.

Oblivion

Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει για χαρακτήρες που δεν ταιριάζουν. Για «ασυμφωνίες χαρακτήρων» Μεταξύ εραστών - μεταξύ συγγενών - μεταξύ φίλων.... Ασυμφωνίες μεταξύ παιδιών και μεγάλων - δασκάλων και μαθητών - φτωχών και πλούσιων - πιστών και άπιστων..... Δεν ξέρω κατά πόσο διαφωνούν οι χαρακτήρες μας, αλλά σίγουρα αυτοί οι χαρακτήρες που υποδυόμαστε εκεί έξω...δεν έχουν και τόσο χαρακτήρα. Θα έλεγε κανείς ότι μετά από ελάχιστα χρόνια από την γέννησή μας, παίρνουμε στα χέρια μας ένα σενάριο και μάλιστα από τυχαία επιλογή. Που πήγαν αλήθεια τα στοιχεία εκείνα που συνέβαλαν κατά την πρώτη υλική και νοητική μας ύπαρξη..; Κάθε φορά που αντιλαμβάνομαι ένα λάθος που έκανα στο παρελθόν, αναρωτιέμαι, τί λάθος να κάνω άραγε στο παρόν... Και πάλι αναρωτιέμαι.. θυμάμαι άραγε όλα τα λάθη του παρελθόντος; Και τι με κάνει να θέλω να κοιτάω στο παρελθόν αφού τίποτα από τον χαρακτήρα μου δεν τον θυμίζει πλέον. Μήπως τα λάθη που εντέλει πρέπει να γίνουν, είναι αυτά που με κάνουν να κοιτάω πίσω; Μήπως προσπαθώ να μείνω απλά ζωντανός;

Sense Of Reality

Ξέρω.....Είναι δύσκολο για έναν ονειροπόλο να μάθει να πατάει στην γη και όχι να πετάει στα σύννεφα. Να είναι ρεαλιστής. Αν και πολλές φορές δεν είναι η φαντασία μας αυτή που θίγεται, αλλά η απόλυτη επίγνωση της πραγματικότητας. Καθώς, για να πετάξεις ψηλά πρέπει πρώτα να περάσεις καλά από την γη σπρώχνοντάς την δυνατά. Δεν είναι η θέα που μας κάνει να φεύγουμε. Δεν είναι η άρνηση επαφής με κάθε γήινο στοιχείο. Δεν είναι ούτε η πραγματικότητα που διαφέρει από τόπο σε τόπο. Είναι η πραγματικότητα που αλλάζει εσκεμμένα από άνθρωπο σε άνθρωπο... ή μήπως ο άνθρωπος είναι αυτός που την αλλάζει; Εξάλλου, οι αισθήσεις μας καθορίζουν την όποια πραγματικότητα και οι αισθήσεις είναι αυτές που διαφέρουν. Τι και αν μας περνάνε για τρελούς... Τουλάχιστον, παρόλο που πετάμε στα σύννεφα μακριά, ξέρουμε ακριβώς που θα ξανά προσγειωθούμε.

Love's Theme

Περί έρωτος... Η απόλυτη σχέση μεταξύ δύο κόσμων. Διαφορετικών κόσμων, που μέσα από την έλξη έχουν λόγο ατομικής ύπαρξης αλλά...και συνύπαρξης. Έλξη θα πει ταξίδι...Σημαίνει αλλαγή. Η μετάβαση με τόλμη, ώστε μία άλλη ζωή να γεννηθεί. Ο προορισμός προς...τον έρωτα. Ένας έρωτας πάντα ξεχωριστός. Ένας έρωτας πάντα δυνατός. Χωρίς έρωτα, δεν ζεις, Τις πύλες δεν περνάς, ούτε τις κορφές εκείνες που αναζητάς... μα δίχως έρωτα, ποτέ δεν πολεμάς. Θέλει έρωτα να καρποφορήσει η συντροφιά. Θέλει έρωτα να αποδώσει η εργασία - η δουλειά. Θέλει έρωτα να κρατήσει μια φιλία. Θέλει έρωτα, να λάβει φως, η πάσης φύσεως δημιουργία.

"Fleeting In Infinity"

Φευγαλέα στο άπειρο... Ίσως δεν θα χρειαστεί να ξαναπεράσω από εδώ... Όλα μοιάζουν να ανήκουν σε άλλον χώρο, νιώθεις; σε άλλον κόσμο. Παντού στο σύμπαν σκορπισμένα, στο κενό, ή στον αέρα... και όλα μαζί σαν ένα. Είναι λες και η φυλακή του χρόνου για εμάς παύει να υπάρχει. Γιατί μες στο απέραντο που ξέρουμε και ορίζουμε την ζωή μας, το δευτερόλεπτο εκεί σαν ταξιδεύει συνεχώς θα μεγαλώνει... και θα μεγαλώνει. Ίσως, το καράβι τούτο δεν έφυγε ποτέ από κοντά μας. Μπορεί να χάθηκε στον ορίζοντα όπου τα μάτια μας καθορίζουνε το τέλος κι όμως, το ίδιο το καράβι ξαναβρήκαμε μπροστά μας. Αφού το πρόσωπό σου κοίταξα όλα πλέον ζουν απ'την μορφή σου μα, και σαν αστραπή ξαναγεννήθηκα – με ξαναβρήκα, από την σπίθα του χεριού σου. Ίσως δεν θα χρειαστεί από δω να ξαναρχίσω. Αφού αυτή η ζωή μου αρκεί, άπειρες ζωές να ζήσω.